همان گونه که اشاره کردیم علائم بیماری در گرید 2 خود را نشان می دهند اما اگر فرد توجهی به آن ها نداشته باشد، هر لحظه بافت کبد بیشتر آسیب می بیند و با گذشتن میزان آسیب از حد قرمز، کبد دیگر اختیاری ندارد و عملکرد های آن به زیر 20 درصد کاهش می یابد. این کاهش عملکرد فعالیت سایر قسمت های بدن را هم با مشکل رو به رو می سازد. در این زمان علائم بیماری با شدت چند برابری بروز می کند؛ اما با نخستین بررسی ها حجم آسیب مشخص می شود و امید برای درمان کبد چرب گرید 3 به شدت کاهش می یابد. برخی مقالات علمی علائم بیماری کبد چرب گرید 3 را با شواهدی بیان می کنند؛ اما این علائم، علائمی 100 درصدی و قطعی در تمامی افراد نیستند. دو مورد از مهم ترین علائمی که زیاد از آن صحبت می شود، عبارتند از:
در این مرحله رنگ بیمار رو به زردی می رود. رگ های شکم از زیر پوست قابل مشاهده است. شکم متورم می شود و اگر تبدیل به سیروز کبدی شود، شانس کمی برای درمان کبد چرب گرید 3 و بازگشت کبد به حالت نرمال وجود دارد.
احتمال دارد بیمار به طور ناخودآگاه از هوش برود و تا حد کما پیش برود؛ تا حدی که بیمار نیاز به دیالیز کلیه داشته باشد.
تشخیص کبد چرب گرید 3 چگونه انجام می شود؟
آزمایشات خون در اکثر موارد افزایش آنزیم های کبدی ALT و AST را نشان خواهد داد. در آزمایشات درجات غیر نرمال آلبومین کاملا نمایان می شود و سطح پروترومبین هم تغییر شدید دارد. این اتفاق به این دلیل روی می دهد که کبد قادر به ایجاد عوامل لخته سازی نیست. آزمایش خون تنها علائمی از بیماری را نشان می دهد و ذهن پزشک را به سمت بیماری کبد چرب می برد؛ اما مهم ترین کمک کننده در در تشخیص صحیح، سونوگرافی است. این متود تشخیصی نه تنها امر تشخیص را راحت می کند؛ بلکه به درمان کبد چرب گرید 3 هم کمک شایانی می کند.