تعویض پلاسما برای درمان ام اس

یکی دیگر از سرفصل های ارائه شده برای جدیدترین درمان ام اس، تعویض پلاسما برای درمان است. این روش هنوز آزمایشات بالینی زیادی را می طلبد تا بتواند موفقیت 100 درصدی کسب کند، اما شرح انجام آن خبرهایی از موفقیت این روش در درمان ام اس می دهد. شیوه انجام این روش درمانی به این شکل است که پزشک مقداری از خون افراد مبتلا را خارج می کند، سپس پلاسما را  با پلاسمایی جدید که از فرد سالم با گروه خونی مشابه دریافت شده است، جایگزین کرده و دوباره وارد بدن می کند.

بسیاری از محققان این روش را به عنوان جدیدترین درمان ام اس قبول ندارند و آن را تغییر یافته چندین روش قبلی می دانند؛ اما فاز اولیه آزمایش این روش در آزمایشگاه موفقیت 76.4 درصدی را کسب کرد که توانست توجه های زیادی را به سمت خود جلب کند. در جدیدترین درمان ام اس با تعویض پلاسما، همه آنتی بادی های خون که در حمله به قسمت های مختلف عصبی دخالت دارند، را از بدن بیرون می آورند. اما موثر بودن این روش درمانی هنوز به طور کامل ثابت نشده است. درحال حاضر تنها در شرایطی که سرعت پیشرفت بیماری زیاد باشد و بیمار در شرایط حاد باشد، گزینه درمان ام اس با این روش مطرح می شود.

علت به وجود آمدن بیماری ام اس چیست؟

ام اس را معمولا جزو بیماری هایی دسته بندی می کنند که هنوز توانایی بالاتر از دانش بشری دارند. تحقیقات مداوم روی ام اس هنوز هم که هنوز است به نتیجه قطعی برای درمان این بیماری عصبی نرسیده اند. بسیاری از بیماران کنجکاو هستند که بدانند علت به وجود امدن بیماری ام اس چیست و به چه علت تا این حد شدید می شود؟ علل و عوامل خطر ابتلا به این بیماری پیچیده است.

دانشمندان دقیقا عامل به وجود آورنده‌ ی این بیماری یا دلیل آن که چرا برخی از افراد به آن مبتلا می ‌شوند، درحالی که برخی دیگر به آن مبتلا نمی ‌شوند را نمی ‌دانند. به نظر می ‌رسد که چند عامل اصلی در به وجود آمدن آن نقش دارند که در ادامه به آن ها می پردازیم. برخی از محققین معتقدند که شناسایی عوامل ایجاد کننده، مهمترین بخش درمان ام اس به حساب می آید. در سال 2018 نشریه مدیکال اکسپرس مقاله ای را با نام "علت به وجود امدن بیماری ام اس چیست؟" منتشر نمود و در آن، دلایل زیر را مهم ترین عوامل ایجاد بیماری ام اس معرفی کرد.

نقص در سیستم ایمنولوژیک

در پاسخ به سوال علت به وجود امدن بیماری ام اس چیست؟، این مورد بهترین و قطعی ترین جواب است که در حال حاضر دانشمندان ارائه می دهند. اگرچه هیچ کسی علت را نمی ‌داند، اما اکثر پژوهشگران بر این باورند که بیماری ام اس یک اختلال خود ایمنی است. به این معنا که علائم، در اثر حمله سیستم ایمنی بدن به قسمت‌ های سالم سیستم عصب مرکزی ایجاد می ‌شود. در واقع سیستم ایمنی سلول های عصبی را عاملی خارجی و دشمن تصور می کند. درمان‌ ام اس اکثرا برپایه بهبود با جلوگیری از حمله سیستم ایمنی بدن به سیستم عصبی با استفاده از داروهای کاهنده قدرت سیستم ایمنی مانند کورتیزول استوار است.

عوامل عفونی در درمان ام اس

شماری از ویروس‌ها با اثرات مخرب مشابه بیماری ام ‌اس شناخته شده‌اند. برخی از دانشمندان معتقدند که عفونت ‌ها ممکن است سیستم ایمنی بدن را به سمت حمله به سلول‌ های عصبی سوق دهد. این موضوع دانشمندان را در تنگنا قرار داده است تا نتوانند پاسخی قطعی برای سوال علت به وجود امدن بیماری ام اس چیست؟ ارائه دهند. در حقیقت، آنچه آن ها گمان می‌ کنند این است که در سیستم ایمنی شما، ویروس یا باکتری های یک عفونت، مانند یک سلول های عصبی به نظر می‌ آیند.

سیستم ایمنی برای مبارزه با این ویروس، سلول‌ های تخصصی به نام سلول‌ های تی کشنده تولید می‌ کند. این سلول‌ ها پس از آن که عفونت از بین رفت، در بدن شما باقی می‌ مانند و در زمان مواجه با سلول های عصبی، آن ها را هم عامل بیگانه تصور و مورد حمله قرار می دهند. در این زمان است که ام اس آغاز می شود. یکی از ویروس های معروف که عاملی برای ایجاد ام اس است و درمان ام اس را هم با مشکل رو به رو می سازد، «اپشتین بار» است.

ژنتیک

پژوهشگران معتقدند که برخی ترکیبات ژنی احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش می ‌دهند. در اصل، محققان تعدادی از ژن ‌ها را که به نظر می ‌‌رسید به این بیماری مرتبط هستند، جدا کرده‌ اند. اکثریت آن ها در نزدیکی ژن‌ های مرتبط با سیستم ایمنی بدن قرار دارند. این نکته بسیار مهم است و لازم است بدانیم که بیماری ام اس یک بیماری ژنتیکی نیست و در گروه بیماری های اکتسابی قرار می گیرد. به این معنی که در ژن ‌های ارثی هیچ شخصی، ژنی وجود ندارد که به طور قطعی اعلام شود که می تواند شما را به ام اس مبتلا کند. با ورود زمینه های ژنی به موضوع، پاسخ به سوال علت به وجود امدن بیماری ام اس چیست؟ سخت تر می شود و راه حل های موجود برای درمان ام اس نیز تا حدی کارایی خود را از دست می دهند.

شایع ترین علائم ام اس در جوانان چیست؟

این بیماری علایم مختلفی را از خود در هر شخص نمایان می کند؛ به همین دلیل، در هر شخصی متفاوت است. در نتیجه فرایند تشخیص، مشکل تر شده و درمان ام اس نیز برای هر شخص اختصاصی می شود. از آنجا که التهاب میلین در هرجایی ممکن است رخ دهد، شدت و محل حمله متفاوت خواهد بود. جایگاه آسیب در سیستم عصبی، علایم آن ناحیه را رهبری می کند. این علایم می تواند در هر جایی از بدن باشد. با این حال اولین نشانه ها معمولا در درک حسی پدیدار خواهد شد و به یکی از 5 نوع زیر است:

• خستگی
• ضعف
• مور مور
• بینایی تیره یا دید دوگانه
• درد نورولوژیک

در مقالات زیادی علائم ام اس در جوانان به یکی از شکل های زیر بیان شده است. این علائم شایع ترین هستند و بیشترین کمک را به روند تشخیص و درمان ام اس می کنند؛ اما در برخی از بیماران علائمی غیر از این موارد هم دیده شده است:

• خستگی 

خستگی یکی از شاخص ترین مشخصه های MS است. در حدود 75 درصد از افراد، در مراحل اولیه بیماری خود، خستگی ناگهانی و ضعف را تجربه می کنند. خستگی مزمن زمانی اتفاق می افتد که اعصاب در ستون فقرات درگیر می شوند. معمولا خستگی به طور ناگهانی ظاهر می شود و قبل از بهبود به مدت چند هفته طول می کشد.

• ضعف

از جمله علائم ام اس در جوانان است که به ما کمک می کند در همان مراحل اولیه به وجود بیماری در خود پی ببریم و هرچه سریع تر نسبت به درمان ام اس اقدام کنیم. ضعف در پاها قابل توجه ترین بخش است. این ضعف ابتدا در پاها شروع شده و در نتیجه فرد نمی تواند به مدت زیادی روی پا بایستد. 

• مشکلات حسی و گزگز شدن

این بیماری، اعصاب مغز و نخاع را تحت تاثیر قرار می دهد؛ این بدان معنی است که می تواند سیگنال های متناقضی را در بدن ارسال کند. گاهی اوقات، هیچ سیگنالی ارسال نمی شود و این باعث بی حسی می شود. احساس گز گز و بی حسی یکی از شایع ترین علائم هشدار دهنده ام اس است. محل های معمول برای بی حسی شامل صورت، بازوها، پاها و انگشتان دست هستند. در صورت مواجه شدن با این علائم باید سریع تر روند درمان ام اس را شروع کنید.

آیا بیماری ام اس کشنده است؟

همان گونه که می دانید ام اس یک اختلال نورواتوایمیون است که در آن سلول های بافت CNS مورد تهاجم قرار می گیرند. بسیاری از بیماران با شنیدن این موضوع برایشان این سوال پیش می آید که ایا بیماری ام اس کشنده است؟ 

اگرچه ام اس اختلال زیادی را برای فرد به همراه دارد و می تواند توانایی های زیادی را از بیمار سلب کند؛ اما به هیچ وجه به عنوان یک بیماری کشنده شناسایی نشده است. تحقیقات زیادی برای بررسی میزان آسیب های ام اس و درصد کشندگی آن انجام شده است؛ اما نتایج همگی آن ها حاکی از آن است که بیماری ام اس یک بیماری محدود کننده بوده و به هیچ وجه باعث مرگ نمی شود.

منظور از محدودکننده بودن این نیست که فرد به طور کامل فلج می شود، بلکه منظور این است که برخی از حرکت ها برای او سخت می شود. اخیرا یک مقاله جالب در بریتانیا منتشر که عنوان آن «درمان ام اس یا مرگ بود». این مقاله بیماران را بسیار مضطرب ساخت؛ اما حقیقت چیز دیگری بود.

خلاصه این مقاله به شرح زیر است. «شاید تصور عامه این باشد که بیماری ام اس کشنده است؛ اما این بیماری به هیچ وجه کشنده نیست و تنها دلیلی که می توان برای کشنده بودن آن بیان کرد این است که فرد با اختلالات حرکتی ایجاد شده به بیرون از منزل برود و سانحه ای برای او روی دهد.»